عاقبت شعارهای اقتصادی استاندار: بازی تمام شد

شماره 222 هفته نامه توسن

حالا دیگر لااقل برای شنونده های  اخبار رادیو علی اوسط هاشمی یک چهره کاملا شناخته شده است، استاندار سیستان و بلوچستان که با تکرار بدقولی‌های خود در فروردین، اردیبشهت و خرداد، عنوان بدقول‌ترین مسئول سال را  تا به این لحظه به خودش اختصاص داده است.قصه هم سر افتتاح یک کارخانه در سفیدابه که از زمستان سال گذشته آقای اوسط هاشمی هر بار قول افتتاحش را در ماه  بعد می‌دهد. فروردین، اردیبهشت، خرداد؟ سؤال ما دیگر این نیست که چرا وعده‌های آقای اوسط هاشمی محقق نمی‌شود، سؤال این است که چرا اساسا وعده می‌دهد؟ چرا وعده‌ها اینقدر ارزان شده است؟”

جملات بالا بخشی از گزارش خبرگزاری صدا و سیما با عنوان “بدقول ترین مسئول دولتی سال ” درباره استاندار سیستان و بلوچستان بود که در رسانه های مختلف نیز بازتاب زیادی پیدا کرد.

پس از این گزارش علی اوسط هاشمی تلاش کرد با انتشار تصاویری نشان بدهد که حداقل این کارخانه به صورت آزمایشی کار خود را از یک ماه قبل آغاز کرده است. با انتصاب یک ماه قبل بازهم بد قولی درباره راه اندازی این کارخانه به مدت نزدیک به دوه ماه وجود دارد!

اما بررسی کارنامه عملکرد علی اوسط هاشمی نشان می دهد که فهرست برخی قول های انجام نشده استاندار سیستان و بلوچستان فراتر از مورد مذکور و چه بسا از برخی از استاندارهای ماقبل وی نیز بیشتر است.

در اینباره کافیست که فهرستی از قول و وعده های علنی استاندار محترم در سخنرانی های ایشان در مناطق مختلف استان را تهیه کرد که نشان می دهد که این قول ها و وعده ها تنها در حد حرف باقی مانده و اقدام عملی خاصی درباره آن صورت نگرفته است. انتشار فهرست این بدقولی ها از حوصله این گزارش البته خارج است. (در صورت لزوم در شماره های آتی شاید به تفصیل بیشتر در اینباره مواردی منتشر می شود)

* استاندار در قامت یک سخنران عالی اقتصادی

علی اوسط هاشمی، از همان ابتدا ورود به سیستان و بلوچستان در قامت یک ایده پرداز اقتصادی ظاهر شد. وی بارها عملکرد مدیریت های ماقبل خود را زیر سوال می برد و به خصوص در اظهارات و نقد های ایشان درباره عملکرد دولت قبلی بوضوح بی انصافی های را نیز می توان مشاهده کرد. این در حالی بود که  به گواه آمارها مقدار فعالیت عمرانی و اقتصادی دولت نهم و دهم در سیستان و بلوچستان بی سابقه بوده است. گاز کشی به شهرهای استان – در حالیکه در دولت اصلاحات گاز کشی به سیستان و بلوچستان را بدون توجیهه و صرفه اقتصادی می دانستند!-، راه اندازی راه آهن زاهدان- بم پس از سال ها خاک خوردن این پروژه بزرگ ملی-، آغازه ساخت بزرگراه های مختلف در شهر های مختلف استان، ساخت صدها مسکن روستایی و شهری ( مسکن مهر) از شمال تا جنوب سیستان و بلوچستان، زمینه سازی برای ساختن بیش از سی سد آبی و…  تنها بخشی از کارنامه عمرانی و اقتصادی دولت قبل است. هرچند در کمال تعجب  برخی از این اقدامات در کارنامه عملکرد استاندار و یا دولت فعلی نیز به نحوی  در برخی اقلام تبلیغاتی بیان می شود! این در حالیست که برخی طرح های بزرگ مانند راه آهن که قرار بود چابهار را به زاهدان و سپس به مشهد وصل کند ماه ها است که در این دولت تقریبا خوابیده است! در هر صورت دولت تدبیر و امید به هر دلیلی به لحاظ عمرانی با دولت سابق در استان فاصله زیادی دارد و در جایی دیگر باید به آن پرداخت.  اما اوسط هاشمی طی دو سال اخیر در مواجه با مردم و یا خبرنگاران بسیار خوب سخن گفته و ایده های اقتصادی وی شیرین بوده ولی در صحنه عمل مردم هنوز در سفره های خود چیزی احساس نمی کنند. به همین دلیل می توان گفت علی اوسط هاشمی خوب سخن گفتن درباره مسائل عمرانی و اقتصادی را به نحو احسن انجام داده ولی در صحنه عمل باید ظرافت بیشتری کارشناسان نظر بدهند.

*انتخاب معاون عمرانی غیر متخصص آغاز راه توسعه استان!

اوسط هاشمی وقتی به زاهدان آمد، گفت تنها به دنبال پیشرفت و توسعه این استان است و کار سیاسی و جناحی را ادامه نخواهد داد. وی در بسیاری از سخنرانی هایش بیان می کرد که جایگاه این استان را باید ملی دید، نگاه ها را به این استان باید تغییر داد و … چنین و چنان!

اما در همان روزهای اول انتخاب دکتر باقر کرد با مدرک مدیریت – نه عمران – تمامی افراد متخصص در حوزه عمرانی را دچار حیرت کرد. باقر کرد که تا آن لحظه مسئولیت خاص عمرانی و یا مشارکت در پروژه سنگین عمرانی استانی را تجربه نکرده بود به یکباره بر مسند معاونت عمرانی، استان محرومی تکیه زد که اصلی ترین اولویت آن توسعه اقتصادی و عمرانی بود.در همان روزها بسیاری از ناظرین سیاسی این انتصاب را بیش از آنکه با نگاه توسعه عمرانی و اقتصادی فهم کنند، برداشت شان این بود که این انتخاب کاملا سیاسی دیده شده است. علی اوسط هاشمی که مدام از توسعه اقتصادی سیستان و بلوچستان سخن می گفت در همان ابتدا راه نشان داد که چندان هم به حوزه عمرانی غیر سیاسی نمی نگرد. در هر صورت گام اول استاندار برای تحقق شعار های خودش در حوزه اقتصادی و عمرانی اصلا جالب برداشته نشد. بی شک برای توسعه استان باید معاون عمرانی استانداری در قد وقواره ملی باشد تا حداقل بتواند با خلاقیت و تخصص بخش های از عقب ماندگی ها را بر اساس توانایی های شخصی و مدیریتی خودش جبران کند.

*اولویت دادن به سیاست مانع توسعه و عمران استان

پس از انتخاب معاون غیر متخصص و یا حداقل نه چندان با تجربه  برای استانداری، انتظار می رفت استاندار خود شخصا در حوزه عمرانی گام های بزرگی بردارد و این خلا را جبران کند. اما اوسط هاشمی علی رغم داشتن ایده و سخنرانی جذاب اقتصادی – که گاه برای مخاطب شعاری نیز به نظر می رسید- نتوانست این خلا را پر کند. استاندار خیلی زود وارد مسائل و حواشی سیاسی و جناحی شد و در کمال تاسف تمام قد در قامت یک فرد حزبی و جناحی انتصابات خود را یکی پس از دیگری انجام داد. انتصابات استاندار کار را به آنجا رسانید که به اعتراض بسیاری از دلسوزان نظام نیر ختم شد. اما اوسط هاشمی که نشان داد میانه خوبی با اعتدال و فراجناحی عمل کردن ندارد به این اعتراضات اعتنایی نکرد و بر ادامه مسیر سیاسی و جناحی و سلیقه ای خود اصرار ورزید. به گواه برخی شواهد علی اوسط هاشمی بیش از بسیاری دیگر از  استاندارهای تدبیر و امید وارد دعواهای سیاسی شد و همین مسئله به صورت غیر مستقیم حوزه عمرانی استان را نیز تحت تاثیر قرار داد. به صورت طبیعی تمرکز بر مسائل سیاسی از تمرکز بر مسائل عمرانی نیز کاهش میدهد. ضمن اینکه نگاه سیاسی سبب کنار گذاشت برخی ظرفیت های اقتصادی به خاطر رقابت های سیاسی و جناحی نیز می شود. متاسفانه در حالیکه از ابتدای دولت روحانی بسیاریاز متخصصین و اهل فن به رییس جمهور مشاوره دادند که نیاز سیستان و بلوچستان انتخاب یک استاندار غیر سیاسی ولی کاملا فراجناحی و با تخصص عالی عمرانی و اقتصادی است ولی ایشان به تعبیر رسانه های اصلاح طلب یکی از سیاسی ترین – بخوانید اصلاح طلب ترین – استاندار را برای این استان انتخاب کرد!

*بازی تمام شد!

با این وجود بازی برای علی اوسط  هاشمی با گزارش اخیر خبرگزاری صدا و سیما در انتخاب وی به عنوان بد قل ترین مسئول تمام شد! زیرا گذشت نزدیک به دو سال از آمدن اوسط هاشمی دیگر صرفا سخنرانی خوب و جذاب اقتصادی کردن جواب نمی دهد و مردم عملکرد عملی – بخوانید ملموس- می خواهند. برای جلب و قانع کردن افکار عمومی نقد دولت قبل و مدیران گذشته تا یک بازه زمانی مشخص و البته محدود می تواند جواب بدهد. تجربه نشان داده که همیشه نمی توان با نقد گذشته افکار عمومی را نسبت وضعیت فعلی قانع کند. طی یک پروسه مشخص اجتماعی پس از مدتی که در افکار عمومی احساسات انتخاباتی کاهش می یابد مردم به دنبال نقد عملکرد مدیران فعلی نیز می آیند. به نظر می رسد که زمان نقد علی اوسط هاشمی در افکار عمومی نیز فرارسیده و دوران بازی صرفا تبلیغاتی برای دولت و تنها خوب سخن گفتن دولتمردان به سر آمده است. به همین دلیل می توان گفت بازی تمام شد! الان صحنه حقیقی عملکرد ها در حال نمایان شدن است. زمان به سرعت در حال گذر است و بسیاری از پروژه های ملی و استانی که دولت قبل آغاز کرد  در این دولت در هاله ای از ابهام قرار دارد… البته خود پرکاری دولتمردان دولت قبل مانع بزرگی برای این دولت محسوب می شود، زیرا برای دولتی که میانگین سنی کابینه پیرترین کابینه پس از انقلاب است، انرژی زیادی برای پرکار شدن مانند دولت قبل باید داشت!… البته مسئله ریشه ای تر از این حرف ها است زیرا دولتی که  اولویت را ابتدا در مذاکرات می بیند و بعد اگر شد اقتصاد! کار خیلی سخت تر می شود. در هر صورت این روزها بازی تمام شده است… از امروز کار به عمل آید نه سخن…